Ecologie

Vermits Het Molenhuis niet gelegen is aan een bestaande riolering, heeft de molen een eigen individuele zuiveringsinstallatie.

Het station werd geleverd door de firma: Eloy et fils uit Sprimont. Er werd gekozen voor het type: Oxyfix met een capaciteit van 30 tot 50 inwonersequivalent. Dit is een mechanisch systeem op basis van het "ondergedompeld aeroob vastbed" principe.

Het zuiveringsproces omvat 3 fasen:

KUIP 1: VOORBEZINKING

Het totale huishoudelijk afvalwater (sanitair en fecaliën) komt binnen in de voorbezinker, waar het organische materiaal bezinkt en wordt afgebroken door anaerobe bacteriën. Dit compartiment doet eveneens dienst als vetvanger.

KUIP 2: BELUCHTING

De overblijvende organische fractie stroomt in het tweede compartiment, de biologische reactor. In deze reactor vind de aerobe zuivering plaats. De overblijvende organische fractie wordt verwerkt door micro-organismen op vast dragermateriaal (oxybille®). De zuurstof die deze micro-organismen daarvoor nodig hebben, wordt hierin geblazen door een luchtpomp. De pomp is aangesloten aan de beluchters binnen in de put en zorgt voor een hoog zuurstofrendement.

KUIP 3: NABEZINKING

Na de aerobe biologische behandeling, komt het gezuiverde water en de slibfractie afgescheiden door deze micro-organismen in het bovenste deel van de nabezinker. De slibfractie zinkt hier onder de vorm van vlokken naar de bodem. Hier vindt ook een eerste denitrificatie plaats. Het gezuiverde water stroomt naar de rivier. Het restslib wordt teruggebracht naar het eerste compartiment voor een tweede zuiveringscyclus.

Sedert april 2009 produceert Het Molenhuis elektriciteit door middel van een waterturbine. Hierbij hebben we gebruik gemaakt van de bestaande infrastructuur van de oude molen. Dankzij deze investering hebben we een veel kleinere ecologische voetafdruk gekregen. Van het Fonds Hoogveld van de Koning Boudewijnstichting kregen we een flinke duw in de rug waardoor het project mogelijk werd.

Ongeveer 250 meter stroomopwaarts van de molen is er een dammetje opgeworpen in de waterloop Belle Meuse. Daardoor wordt een deel van het water naar een kanaaltje gevoerd. Dit kanaal is ongeveer 1 meter breed en heeft een maximale diepte van ongeveer 60 cm. 

Het voert het water licht hellend naar de molen terwijl de beek zelf sneller de vallei afdaalt. Ter hoogte van de weg die langs het molenhuis leidt, bevindt zich een stuwconstructie met een hefschuif en krooshek. Vanuit deze constructie vertrekt er een gietijzeren buis van ongeveer 60 cm doormeter naar de molen die een turbine voed van het type "Banki".

Voor de technici onder jullie: De kleine hoeveelheid water die nu door het kanaaltje stroomt is goed voor een constante elektriciteitsopbrengst van 1,5 kWh. De turbine maakt gebruik van een verval van 12 meter om dit te bekomen. 

Indien we onze turbine het jaar rond kunnen laten draaien, produceren we zo reeds meer energie dan we verbruiken. De turbine draait dan op ongeveer één derde van haar volle kracht. Meer nog: indien we het debiet van het kanaaltje kunnen verhogen, kan de turbine op volle kracht zorgen voor 5,5 kWh. Maar dan is er nog wat werk aan de winkel en vooral aan het kanaaltje en de aftakking aan de beek. Maar het kan!

De uitstroom van de turbine gaat via een grote wachtkamer terug naar de Belle Meuse. 

Onze turbine is een mooie machine, maar ze blijft beperkt tot wanneer er genoeg water is. En dat is eigenlijk uitsluitend in de winterperiode. Daarnaast zijn er de laatste jaren heel wat bevers bijgekomen, wat onze productie soms zeer onzeker kan maken.

Dankzij het Hoogveldfonds van KBS kwam er plots een deel van het budget beschikbaar om zonnepanelen te plaatsen.  Begin november 2024 werden ze geplaatst. Er werd ook een batterij voorzien die krachtig genoeg zou moeten zijn om ons nachtelijk verbruik op te vangen met de energie die onze panelen overdag opwekken.

Onze installatie telt 29 panelen goed voor een capaciteit van 12.615kWp. Onze batterij kan 14,1Kwh aan energie opslagen.

Het domein rondom het Molenhuis bevat diverse habitats die we met de groene cel beheren. De grasvelden worden tot 2 maal per jaar gemaaid met de zeis. Op die manier zorgen we voor een divers palet aan grassen, kruiden en bloemen die vele insecten en andere kleine dieren ten goede komen. Sinds enkele jaren bewegen een paar vrijwilligers geruisloos door het gras met de zeis. Deze stilte kan wel gesmaakt worden boven de bos-en grasmaaier geluiden.

Er zijn stukken die we bewust wild houden. De mens hoeft niet op elk stukje in te grijpen en op die manier kan de natuur daar zijn gang gaan. Voor ons een kans om te observeren wat er gebeurd als we niets doen. Netels, ruigte en distels maken deel uit van het kleurenpalet en zijn meer dan welkom voor vlinders en bijen en andere kleine insecten.

Rondom de kleine vijver vind je allerlei waterminnende planten. Er is daar een kleine bron die het gebied permanent nat houdt. Heerlijke watermunt voor een vers kopje thee kan je daar alvast vinden. De vijver zelf huisvest verschillende waterdieren, die zich verstoppen onder het laagje modder.

Aan de overzijde van de beek werd een meidoornhaag aangeplant als grens met de weide. Her en der werd een fruitboom geplant. Het grasland hier is nogal vervilt, wat het niet makkelijker maakt om te zeisen. Dat zeisen doen we in fases en rondom de bloeiers. In mei en juni kan je hier wel es een orchidee spotten.

En dan is er nog het stukje bos met de bron. Hier laten we grotendeels de natuur zijn gang gaan. Af en toe recuperen we een omgevallen boom om ons brandhout aan te vullen. De eikelmuis heeft hier ook zijn habitat.